TETOVA(KALKANDELEN)

 Makedonya Gezisi

 18 Ocak 2012

2002 yılı nufus sayımına göre seksen bin türkün yaşadığı Makedonya’nın Tetova(diğer adıyla Kalkandelen) Kenti, Başkent Üsküp’ten sadece 45 km uzaklıkta…

Sabah kalkıp küçük sırt çantalarımızla hosteldan ayrılarak 10 dakikalık yürüyüş sonrası otobüs terminaline geliyoruz.Bilet ücretimiz kişi başı 1.30 €…

Makedonya'da çift şeritli yoların nerdeyse tümü paralı... Otobüsümüz, köhnemiş gişelerde ödeme yapmak için sık sık durmak zorunda kalıyor...Kırkbeş kilometrelik yolculuğumuz boyunca içiçe yükselen kilise ve camiler dikkatimizi çekiyor. Çok şirin köylerle karşılaşıyoruz.

 Nihayet Tetova'dayız... Müslüman Türklerin takıldığı bir kahvehaneye giriyoruz…Çoğunluğu yaşlı amcalardan oluşan kahvehane müdavimleri selamımızı alıp bizi yoğun bir muhabbetle karşılıyorlar.Önce geldiğimiz şehir soruluyor tabi ki…Kimileri bizim yaşadığımız yerlerde akrabalarını olduğunu anlatıyor.Bazıları yakında yaşanan savaştan bahsediyor.Uzun uzun sohbetle çaylarımızı içiyoruz…

Sokakaklar fazla kalabalık değil…Dükkanların tabelalarında pek çok Türkçe isimlerle karşılaşıyoruz.Bu kentte gezmek istediğimiz en önemli yer: Sersem Ali Baba (Harabati) Tekkesi…

Kahvenin önünden yürüyerek tarif ettikleri Müslüman mezarlığına ilerliyoruz.Mezarlık yanındaki Tekke görünüyor… Eskimiş ahşap malzemeden koca bir avlu girişi ile karşılaşıyoruz…Girişte, dört ayrı dilde bir tabela var…Türkçesinde “Makedonya Bektaşiler Kurumu-Oturum Yeri Arabati Baba Tekkesi” yazıyor.

Sersem Ali Dedebaba’nın 1526 yılında temelini kurduğu ve ismiyle de anılan bu Tekke-Dergah,Kanuni sultan süleyman’ın sadrazamlarından birisi iken gönül verdiği Bektaşilik inancına hizmet etmek isteyince Kanuni’nin “senin adın bundan böyle artık Sersem olsun” dediği Server Ali Paşa’nın bu ismiyle anılır olmuş… Tekkede kendisinden sonra birçok ünlü bektaşi babası hizmet etmiş... Bunlardan birisi Harabati Sultan olup, dergahın adı böyle de anılır olmuş…

Tekkenin bir görevlisi ile konuşuyoruz.Duvarlarda 1990 yılındaki çatışmalardan kalan mermi izlerini gösteriyor.Hatırlayabildiği kadar çok eskilerdeki durumunu anlatıyor…Şimdilerde oldukça ilgisiz kalınmış.Bazı ahşaplar dökülmüş, duvarlar çöktü çökecek… Bahçesindeki erler meydanı (cemevi), bana göre kötü niyetli sunni islamcılar tarafından resmen işgal edilerek bir cami yapılmış.Yani kel alaka?Adamların Sırplardan ve Bulgar Çetelerinden çektikleri yetmemiş gibi, dergahın avlusuna koskocaman cami ile sunni kardeşleri de çöküvermişler…Hal böyle iken, zaten azalan Bektaşi nüfusu dergahın bakımına yetemez olmuş…

                                                                * * *

Dergahtan çıkıp şehrin ana caddesinden yürüyerek hemen yakınlardaki Alaca Cami’sine geldik.1400 lü yılların ortalarında yapılmış ve daha sonra 1800 yıllarının sonlarında onarım görmüş bu cami, seramik süsleme yerine boyama desenlerle süslenmiş, rengarenk bir eser…                                                

                                                              * * *

Mahalle aralarında yürüyerek sokakta kızak binen çocuklara katıldık.Ana cadde üzerinde bir börekçiye girip Boşnak Böreğimizi yedikten sonra 5 km uzaklıktaki otobüs terminaline gitmek üzere bir taksiye bindik.Taksici amca 100 dinar istiyor ama biz, rehber kitabımıza göre fazla olan bu rakamı 70 dinara indiriyoruz…(1.15 €)

 Otobüsümüz oldukça eski. Hava güneşli…Balkanların o meşhur soğuklarını hiç mi hiç hissetmeden 45 dakikanın sonunda tekrar Üsküp’e varıyoruz… Yarınki yolculuğumuz: Karadağ-Montenegro’nun Budva Kenti…

"Bilgi, paylaşıldıkça çoğalır!" Başkalarının da yararlanmasını sağlamak için aşağıdaki modülleri kullanarak YORUM yapabilir, FACEBOOK'da paylaşabilirsiniz!